یک هفته است که پنجره اتاقم را باز نکرده ام ، آلودگی هوا همچنان ادامه دارد ، چشمانم نمی تواند از درون انبوه آلودگی رهگذران را به خوبی ببیند آنها در مه غلیط ، ابر غلیظ ، عبار صبحگاهی ، دود ماشین ، نمی دانم کدام یک، از جلوی چشمان من عبور می کنند ، خط سفید کف خیابان سیاه رنگ شده درختان برگی ندارند و زمستان بدون باران و برف را تجربه می کنند ، گاهی صدای آه درختان را می شنوم ، خدایا باران بفرست که چتر فروشان روزی خود را بدست بیاورند ، به امید باز شدن پنجره به روی
↧