چه زیبا بود اتاق مهمون خونه اتاق بزرگه ، با اون پرده مخملی سبز رنگ ، پشتی ها ردیف کنار هم ، جای هر کس تو مهمونه خونه معلوم بود ، افسوس استکان های چایی ردیف جلوی هر مهمون، قندون قند ،هر یک قندون برای دو نفر ، میزبان می گفت بفرمایید چایی سرد میشه از دهن میفتته بعد همزمان، مهمان ها قند را بر می داشتند و میزدند داخل چایی و چای گرم را نوش جان می کردند ، و بعد گرم صحبت می شدند . گرمی چایی ، به دوستی ها و محبت ها گرمی می داد و هنگام خدا حافظی می کفتند ، انشالله
↧