سلام و صبح به خیر چندین روز است که نفس کشیدن برایم سخت شده است وامروز از صبح با خودم این شعر زیبا را زمزمه می کنم البته این شعر در کتاب دبستانی فرزندان من بود ، در زمان کودکی من شهرم (طهران ) آب و هوای بسیار عالی داشت ،و اما خوشا به حالت ای روستایی چه شاد و خرم چه با صفایی در شهر ما نیست جز دود ماشین دلم گرفته از آن و از این ای کاش. من هم پرنده بودم با شادمانی پر می گشودم می رفتم از شهر به روستایی آنجا که دارد آب و هوایی خوشا به آن روزها که مدرسه می رفتیم
↧