اولین مرتبه ای بود که او (مادرم )به همراه ما در راهپیمایی شرکت می کرد . خواهر کوچیکه بغلی بود ، و یک پستانک قرمز رنگ سوتی سوتکی به گردن داشت ، به اتفاق مامان از خیابان پیروزی تا سه راه ژاله ، ( نزدیک مجلس ) رفتیم ، او صدای فو ق العاده بلندی داشت ، و آن روز، روز او بود. هنگام برگشت گفت: من باید می آمدم تا کار را تموم می کردم. او دارای اعتماد به نفس قوی بود همه کارها برای او آسان بود ، روحش شاد باشد .
↧