بدون تعارف این روزها همگی از این ویروس خطرناک صحبت می کنیم . و به امید روزی هستیم که این ویروس از تمامی جهان خدا حافظی کند و بگوید من با دنیا کاری ندارم .
طبق قراردادی که سالیان سال با خودمان بسته ایم این روزهای اخر اسفند همه مشغول خانه تکانی هستیم و برای اینکه میکروب گرد و خاک را سرنگون کنیم تلاش می کنیم .
ولی امسال محکم تر ایستاده ایم و تمام جا های خانه را ضد عفونی هم می کنیم .
اما درس هایی که این کرونا به ما اموخت .
اولین درس این است که چرا سالی یک بار دید و باز داریم؟ راستی چرا؟
چرا به دورهم بودن بیشتر فکر نمی کردیم . حالا که از دست داده ایم اخ و واخ می کنیم .
چرا فقط سالی یک بار همه با هم به مسافرت می رویم، چرا با خواهش و تمنا ی وزیر بهداشت دست از این رفت امد ها بر می داریم ؟ . پس مسافرت ها یمان را مدیریت کنیم . زمان زیاد دادریم برای رفتن .
همه با هم مهربانی کنیم و به امید خداوند قدم بر داریم و در بهداشت شهری هم سهمی داشته باشیم .
سهم ما در این ایام مدیریت کردن بهداشت شخصی خودمان است . هم خودمان را دوست داشته باشیم و هم دیگران را
به امید سالی بدون کرونا .