درد دل دکمه

ماه مهر است به یاد مهربانی های مادران 

دوختن روپوش تمام شده بود و در صف دوختن دکمه قرار گرفته بودن  که مهمترین اصل یک روپوش مدرسه بود 

دکمه 

چقدر لباسهایمان با دکمه شیک می شد و تو دل برو   اولین روپوس مدرسه ام اورمک مشکی بود که دور چین مامان دوخته بود و با دکمه های سفید تزیین شده بود و یک کمر بند سفید می بستیم و یک یقه سفید هم داشتیم که نشان دهنده دانش آموز بود . حوشا به حال دانش آموزان آن زمان

از پیاده رو عبور می کردم  ترافیک عابر پیاده بود باید راه می گرفتی تا بتوانی عبور کنی  و در بعضی اوقات مکثی طولانی داشتی که نفر مقابل عبور کند در این عبور و مروز یک چیز جالب  نظرم را جلب کرد 

خانمی بلند بالا  دست راستش را گرفته بود جلوی لباسش گفتم شاید دست درد دارد  نفر بعدی هم همین طور  خوب که دقت کردم دیدم اکثریت با کسانی است که دستانشان به جلوی لباسهایشان است .

به فکر فرو رفتیم و دیدنم را قوی تر کردم بله دستان آنها بجای دکمه است .چرا؟ چی شده ؟چرا آنها  آن قدر با احتیاط لباس خود را جمع می کنند . 

لباسهای پشت وتیرین هیچ کدام دکمه نداشتند  خودتان بهتر می دانید چرا؟

لباسهای امسال بدون دکمه است. وقتی تولید کننده به سود فکر کند و خریدار به مد - باید دستمان جلوی لباسمان باشد !!!!دکمه گران است ! و دوم اینکه  برای اینکه لباس را دکمه بزنیم حدااقل ده سانت باید جلوی لباس بزرگتر باشد . (پارچه بیشتر باید مصرف شود)

از ان بدتر بعضی ها اقدام به دوختن قزن  (نگهدارنده لباس ) کرده بودن که از پشت لباس ! خدای من مثل این بود که لباس یک آدم با سایز کوچک را پوشیده است آستین  تنگ  جمع شده بود یک طرف لباس به زمین می کشید البته خوش به حال شهر داری خاک خیابانها تمیز می شود . و هزاران  هزاران  سود جویی دیگر 

از کنار دکمه فروشی می گذاشتیم  بدون مشتری بود داخل مغازه شدم دکمه های زیبا و قشنگ همگی سلام کردن و خوشحال شدند 

به پای درد آنها نشستم 

زیبا  ترین دکمه که از جنس طلا بود  گفت : روزی ما جلوی لباس های خانمها دوخته می شدیم و تما م مجلس با دستانشان به ما اشا ره می کردند که چقدر لباس  این  خانم دکمه  های

زیبا وقشنگی دارد . نیمی از زیبایی  لباس به دکمه های آن است .

دکمه ای گفت:

هر روز تعدادی از مردم به ما سلام می کردن و ما را به خانه های خودشان می بردند و بر روی لباسهای خود ما رامی دوختند  اما الان دو سالی میشه که هیچ کدام از ما ها به مهمانی نرفته ایم  آیا ما بد بودیم زشت بودیم چه کردیم ؟تازه هر کدام از ما را که می خواستید به لباسهای تان وصل کنید سوزن را درون قلب ما فرو می کردید تا ما را به لباسهایتان نصب کنید . چیزی برای گفتن نداشتم او راست می گفت .دست در جلوی لباس به جای دکمه .

دکمه یک نشانه و یک علامت است باید آنرا حفظ کنیم  لباسهای دکمه ای بدوزیم  به لباسهای آقایان توجه کنید ؟

با دکمه خودشان را مد روز می کنند کت جهار کمه ای  -  دو دکمه ای - سر آستین دو دکمه  ویا چهار دکمه - پیراهن  بادکمه به رنگ خودش سفید  -  دکمه جلوی لباس رنگی تفاوت  پیدا کرده ---  سر آستین های پیراهن یک  دکمه - دو دکمه چهار دکمه - سجاف مچ باریک پهن   با تعداد ی دکمه  واما؟

وقتی زنان زیباترین دکمه ها را به لباس خود می دوختند  برای آقایان هم فکری شد  آستین لباس را با دکمه سر دست که جنس های متفاوتی داشت  و هرکسی خودش باید این دکمه را انتخاب می کرد مد شد .  دکمه سر دست :

داخل مغازه می شدی ویترین های آنها پر از دکمه سر دست و سنجاق کراوات بود که به عبارتی سنجاق هم یک نوع دکمه بود  دکمه سر دست را روی لباس می گذاشتی و آنرا می خریدی  چقدر لباسهای ما زیبا بود و بجا و درست هر کجا لباس خودش را می پوشیدی  عروسی - مهمانی - کوچه - هنگام گرفتن نذری  رفتن مسجد

خونه مادز بزرگ - و الا اخر 

بیاییم به دکمه فروشی ها سر بزنم و آنها را خوشحال کنیم .

به او گفتم یه زودی به دیدارتان خواهیم امد و شما را به مهمانی می بریم 

این بود درد دل دکمه