سیزده روزه که سال جدید را شروع کرده ایم ولی امسال با سالهای گذشته تفاوت زیادی داشت از دید و بازدید خبری نبود.
ما در خانه می مانیم تاکرونا را نا بود کینم .
امروز با تعریف کردن سیزده بدر هایی که داشتیم و به چه علت هایی نداشتیم خاطره بازی می کنیم.
ما اغلب سیزده بدر ها جایی نمی رفتیم .در سالهای جنگ که اصلا نرفتیم چون خانواده به نحوی در گیر بودن و نمی توانستیم در چنین روزی از خانه خارج شویم. وهمچنین به احترام همسایه ها ی عزیز و کسانی که در گیر جنگ بودن سیزده را تعطیل اعلام می کردیم و در خانه می ماندیم .
امسال هم به خاطربیماری کرونا در خانه می مانیم . وقتی به اخبار گوش می کنم با خود می گویم ما که نمی توانیم از بیماری پرستاری کنیم . و یا به کمک پلیس برویم و یا به کمک اورژانس کشور برویم . پس به احترام این عزیزان در خانه هستیم تا کمک کوچکی به این عزیزان و خودمان کرده باشیم باشیم .
دوست نداشتم خاطره ای تلخ ویا شیرینی از سیزده های ان سالهایی که نرفتیم و یارفتیم بنویسم .
ما در خانه می مانیم .
به امید روز های خوش در کنار هم بودن.