مادرم کنار چرا غ گردسوز ی که نیمی از اتاق را روشن کرده نشسته و مشغول ریختن وسایل داخل کیسه های پارچه ای است . ما هم کنار او نشسته ایم گاهی مادر می گوید کمی از چراغ فاصله بگیرید تا نور چراغ به من هم برسد .
از خستگی بچه ها خواب شان برد اما او هم چنان مشغول پر کردن کیسه ها بود . کیسه ها کنار اتاق آماده سفر بودند . بی بی با کیسه سفید ی از جنس کرباس که پر از نون شیر مال بود وارد اتاق شد و گفت این هم تو راهی بچه ها اما مواظب باشید خورد نشود .
کم کم چراغ داشت کم نور می شد او با خودش گفت چراغ را باید خاموش کنم که برای صبح زود کمی نفت باقی بماند .
به رختخواب رفت تنها نور داخل اتاق روشنایی مهتاب بود به طوری که می توانستم تیر های سقف چوبی اتاق گاهگلی ما ن را بشمارم به سقف نگاه می کردم اما می ترسیدم شمارش تیر ها را به آخر برسانم چون او همیشه می گفت سرتون را ببرید زیر لحاف خوب نیست تیر ها را بشمارید .
کیسه های قد ونیم قدی که کنار اتاق بود مرا به فکرفرو برد وقتی به گونی بلغور جو وگندم نگاه می کردم به یاد همه چیز افتادم اول پدر بزرگم که چقدر برای کاشتن آب دادن و درو کردن جدا کردن محصول از کاه و ریختن محصول داخل جوال های مخملین و حمل با قاطر به خانه رحمت کیشده بود و او هم جو ها را خیس کرده و با دسته هاون سنگی روی آن کوبیده و پوستش را جدا کرده و آنقدر سنگ آسیاب را گردانده تا به بلغور تندیل کرده است. داخل کیسه ها مملو از رحمت مادرانه بود .
اتاق در سکوت فرو رفت و تنها صدایی که به گوش می رسید صدای نفس کشیدن بود که همه به خواب عمیق فرو رفته بودن .
به مدرسه فکر می کردم چگونه آغاز خواهد شد و معلم امسال ما ایا می تواند مثل مادرم مهربان باشد جدا شدن از مادر برام سخت بود .
با فکر های خوب به خواب رفتم و به فردایی بهتر فکر می کردم .
ساعت زنگ دار روی تاقچه به صدا در امد که خبر از صبح می داد . کم کم کیسه ها از اتاق بیرون رفتند وبه بدنبال کیسه ها ما هم اتاق را ترک کردیم در دل با خود گفتم خدای من میشه الان که از در خارج شدیم کالسکه ای چهار اسب که صندلی های اتاقش از مخمل قرمز باشد و با پشت دری های سفید منتظر ما باشد؟
کالسکه نیامده بود . اما بچه ها به آرزو هایشان می رسند آن کالسکه روزی خواهد آمد.
به یاد مهر و مهربانی های مادرم
خدا حافظ تابستان